Airdrop Kapanı: Coşkudan Yeniden Düşünmeye

Airdrop, kripto para alanında bir pazarlama stratejisi olarak, "sıfır maliyet" özelliği ve zenginleştirme etkisi nedeniyle oldukça popülerdi. Ancak son zamanlarda, airdrop "hızla zengin olma efsanesi" olmaktan çıkarak tartışmalı bir oyun alanına dönüşmüştür. Proje sahipleri ile kullanıcılar arasındaki güven krizi, dağıtım mekanizmasındaki dengesizlik, cadı saldırılarının yaygınlaşması ve kazanç avcılarının hayatta kalma zorlukları, mevcut airdrop ekosisteminin karmaşık manzarasını oluşturuyor. Bu makalede, son dönemde tartışmalara neden olan olayları örnek alarak, Web3 airdrop ekosisteminde dağıtım dengesizliğinin kökenlerini, kullanıcıların karşı tepkisinin zincirleme etkisini ve güven çöküşünün ardındaki derin çelişkileri inceleyeceğiz.

Bir, Proje Tarafı Dağılım Dengesizliği, Kullanıcı "Hasat" Tan "Kesilmek"

1. Sermaye odaklı dağıtım mantığı

Son zamanlarda tartışmalı bir proje airdrop'u örneği olarak, airdrop'un toplam miktarı başlangıç arzının %15.8'ini oluşturuyor, ancak test ağı kullanıcıları yalnızca %1.65 alıyor, oysa NFT sahipleri %6.9'luk bir paya sahip. 6 NFT büyük sahibi, nadir seri NFT'leri paylaşarak 306 milyon USD değerinde token elde etti, tek bir adresin en yüksek geliri 55.77 milyon USD'ye ulaştı. Benzer bir fenomen diğer projelerde de belirgin: %1.3'lük adres ( yaklaşık 9203 adet ) token payının %23.9'unu elde ediyor, en düşük ve en yüksek ödül arasındaki fark 100 kat. Bu "zengin-fakir uçurumu" airdrop mekanizmasının iki büyük sorununu ortaya koyuyor:

• Kaynakların sermayeye kaydırılması: NFT sahipleri genellikle erken aşamada finansal olarak güçlü yatırımcılardır, oysa zincir üzerindeki aktifliğe katkıda bulunan test ağı kullanıcıları "düşük gelirli" ( gibi olmaktadır. Örneğin, bir projenin test ağı kullanıcılarının ortalama geliri 1 dolardan azdır ).

• Kuralların Kara Kutusu: Bir proje, airdrop algoritması panelini kamuya açmadı, diğer bir proje ise, ekosisteme katılmayan NFT sahiplerine token dağıttığı için sorgulandı, kuralların belirsizliği "fare depolama" tartışmalarını doğurdu.

2. Etkileşim değerinin sistematik değer kaybı

Geleneksel airdrop'lar işlem sıklığı, çapraz zincir etkileşimleri gibi etkileşim davranışlarına odaklanıyordu, ancak son zamanlarda projeler "fonların tutulma süresi" ve "riskli varlık dağılımı"nı anahtar göstergeler haline getirdi: merkeziyetsiz borsa likiditesi sağlamak iki kat bonus kazanmayı sağlarken, yüksek riskli token veya NFT'lere sahip kullanıcılar çarpan ödüllerine hak kazanıyor. Bu yönelim cadı saldırılarını baskılasa da, sıradan kullanıcıların teşviklerinin geçersiz hale gelmesine yol açarak "sermaye eşiği ne kadar yüksekse, getirisi o kadar fazla" kötü bir döngü oluşturuyor.

İki, kullanıcıların "kâr elde etme festivali"nden "güven çöküşü"ne

1. Beklentilerin Boşa Çıkması ve Likidite Tuzağı

• Getiri tersliği: Bir proje, milyonluk bir test ağı adresine yatırdığı ( değerinde yaklaşık 10.000 ABD doları olan bin adet token alırken, önceden depozito yapan kullanıcıların üç ay boyunca zorunlu olarak kilitlenmesi, erken geri çekim yapmaları durumunda %2 zarar üstlenmeleri gerektiği için "karşı getiri" olarak alay konusu oldu.

• Satış dalgası yayıldı: Bir projenin airdrop adresinde yalnızca %19.3'ü token tutmaya devam ediyor, %80'lik satış ana ağ aktivitesinde büyük bir düşüşe neden oldu; başka bir projenin ekosistemindeki çapraz zincir işlem hacmi airdrop sonrası %75 azaldı, airdrop'un "tek seferlik trafik aracı" haline geldiğini vurguluyor.

) 2. Güven kırılmasının yayılması

• Kuralların Çifte Standartı: Bir projenin erken dönem kullanıcıları, yeni sürüm etkileşimine katılmadıkları için niteliklerini kaybederken, iş ortağı 0,5% token ### değerinde 20 milyon USD ( aldı ve bu miktar, kamuya açık fonlama tutarını çok aştı.

• Teknolojik idealizmin iflası: Bazı projelerin yenilikçi mekanizmalar ve iki token modeli sunmasına rağmen, dağıtım tartışmaları şunu ortaya koyuyor: Ekonomik model adaletten uzaklaştığında, teknolojik yenilik merkeziyetçi kontrolün "örtüsü" haline gelebilir.

) 3. Kadın avcılarına karşı önlemlerin "yanlış hedef" maliyeti

Bir proje, topluluk şikayetleri aracılığıyla 1 milyondan fazla adresi yasakladı, ancak birçok gerçek kullanıcıyı ### ve alan adı adlandırma kurallarına benzer olanları yanlış değerlendirdi; itibar sistemi güvenlik ile adaleti dengelemeye çalışırken, biyometrik doğrulama ve kimlik tescili gizlilik tartışmalarına yol açarak "merkeziyetsiz kimlik üçlü zorluğuna" girdi.

Üç, ödünç alanların hayatta kalma zorlukları

Web3 Airdrop ekosisteminin evrimiyle birlikte, ( kullanıcıları, birden fazla projenin airdrop'una katılarak token ödülleri elde eden "lümpen" kullanıcılarının yaşam koşulları giderek zorlaşıyor. Eskiden düşük maliyetli, yüksek getiri stratejileri yavaş yavaş etkisiz hale geldi; bunun yerini yüksek maliyetler, karmaşık kurallar ve şeffaf olmayan proje yönetimleri aldı.

) 1. "Küçük fonlarla yüksek frekanslı etkileşim" geçersiz oldu ve "yüksek maliyetli oyun" haline geldi.

Erken dönemlerde airdrop avcıları, toplu adres oluşturma, düşük maliyetli etkileşim ( gibi küçük işlemler ve çapraz zincir işlemleri ) ile airdrop kazançlarını maksimize etmeye çalıştı; ancak, proje sahiplerinin airdrop kurallarını değiştirmesiyle birlikte, tek bir adresin büyük miktarda fonu uzun süre tutması gerektiği, maliyetin kazançları ### çok aşması ve bazı kullanıcıların işlem ücretlerinin airdrop değerini ( aşması gibi durumlar ortaya çıktı. Bir proje, "fon tutma süresi" ve "riskli varlık tahsisi"ni temel göstergeler olarak belirledi ve kullanıcılardan büyük miktarda fonu uzun süre tutmalarını veya likidite sağlamalarını talep etti. Bu durum, tek bir adresin maliyetini önemli ölçüde artırırken, elde edilen kazançların yatırımları karşılaması garanti edilmemektedir.

) 2. Etkileşim değeri değer kaybı

Geleneksel yüksek frekanslı etkileşim davranışları (, işlem, çapraz zincir ) gibi, airdrop içindeki ağırlığın azalması nedeniyle, sıradan kullanıcıların düşük maliyetli işlemlerle kayda değer kazançlar elde etmesi zorlaşıyor. Aksine, güçlü sermayeye sahip kullanıcılar yüksek riskli varlıklar veya NFT'ler tutarak daha yüksek ödüller elde ediyor, bu da sıradan kullanıcıların kar elde etme alanını giderek daraltıyor.

Dördüncü, Çözüm Yolu: Adalet Konsensüsünü Yeniden Yapılandırma

Şu anda, hava düşümü bir çıkmaza girmiş gibi görünüyor. Geleneksel hava düşümü modeli genellikle basit ve kaba olup, adres sayısını veya token miktarını tek standart olarak alıyor, kullanıcıların projeye olan gerçek katkılarını ve uzun vadeli değerlerini göz ardı ediyor. Bu "para saçma" tarzı hava düşümü, yalnızca hedef kullanıcıları çekmekte zorlaşmakla kalmıyor, aynı zamanda spekülatif davranışları teşvik ediyor ve projenin gelişim amacından sapmasına neden oluyor.

Adil bir konsensüs yeniden yapılandırmak istiyorsanız, daha bilimsel ve mantıklı bir Airdrop mekanizması oluşturmanız gerekiyor:

• "Miktar"dan "Kalite"ye: Kullanıcıların projeye katkılarını airdrop standartlarına dahil etmek, örneğin topluluk inşasına katılım, likidite sağlama, belirli görevleri tamamlama gibi, kullanıcıları proje ekosistemine derinlemesine katılmaya teşvik etmek, sadece adres sayısını takip etmek yerine.

• "Tek seferlik"ten "sürekli"ye: Airdrop'u projelerin uzun vadeli gelişim hedefleriyle birleştirmek, örneğin kullanıcıların token tutma sürelerine, yönetişime katılma sayısına göre dinamik ödüller vermek, kullanıcıları projeyle birlikte büyümeye teşvik etmek.

• "Merkeziyetten" "dağıtık" olana: Blockchain teknolojisini kullanarak, şeffaf ve kamuya açık bir Airdrop mekanizması kurmak, örneğin akıllı sözleşmeler aracılığıyla Airdrop kurallarını otomatik olarak uygulamak, insan müdahalesini önlemek ve kullanıcı güvenini artırmak.

Adillik konsensüsünü yeniden yapılandırmak için, proje sahiplerinin şeffaflık sağlaması ve topluluk kullanıcılarıyla birlikte yönetim yapması gerekmektedir, örneğin:

• Algoritma denetimi: Açık airdrop parametreleri ###, etkileşim sıklığı ağırlığı (, üçüncü taraf denetimlerinin doğruluk kurallarının mantıklılığına dahil edilmesi.

• Yönetim katılımı: Cadı avı standartlarını önceden kamuya açık hale getirmeyi ve topluluk tartışmalarını başlatmayı deneyin, gelecekte kullanıcıların kuralları tasarlamasına olanak tanıyan bir oylama mekanizması getirilebilir.

• Gradual Dağıtım: Ödülleri, staking süresine ve katkı oranına göre dinamik olarak ayarlayın, büyük balinaların tekelini sınırlayın; düşük miktarlı yüksek frekanslı kullanıcıların ağırlığını artırabilir, varlık eşik oranını azaltabilir.

• Uzun vadeli değer bağlılığı: Airdrop'u yönetişim hakları ile ilişkilendirmek, kullanıcıların kazançları serbest bırakmak için sürekli oylamaya katılmalarını gerektirir, kısa vadeli satışları engeller.

• Teknolojiyle Güçlendirilmiş Adil Doğrulama: Sosyal hesaplar, zincir üzerindeki davranışlar gibi çok boyutlu kimlik doğrulama ile cadı saldırılarını daha maliyetli hale getirmek; gizliliği korurken gerçek kimliği doğrulamak için sıfır bilgi kanıtlama teknolojisini keşfetmek.

Airdrop her şeyin çözümü değildir ve projenin başarısını garanti edemez. Ancak adil bir konsensüs yeniden yapılandırılarak, airdrop proje sahipleri ile kullanıcılar arasında bir köprü haline gelebilir, gerçekten projenin değerini benimseyen kullanıcıları çekebilir ve birlikte zincir üzerindeki ekosistemin refahını geliştirebilir.

![Berachain Airdrop翻车：谁在收割，谁在被割？])https://img-cdn.gateio.im/webp-social/moments-9137fcaf2c2687509d0d13beaae5f20f.webp(

Sonuç

Airdrop, "zenginlik transfer oyunu" olmamalıdır. Son zamanlardaki tartışmalar, Web3 airdrop mekanizmasının temel çelişkisini ortaya koyuyor: projeler hızlı başlangıç verimliliğini ararken, kullanıcılar adil bir geri dönüş bekliyor ve sermaye fırsatları kolluyor. Airdrop, "sermaye çıkış kanalı" veya "trafik tuzağı" haline geldiğinde, güvenin sarsılması ve kullanıcıların kaçması kaçınılmaz olacaktır. Gelecekte, yalnızca şeffaf kurallar, topluluk yönetimi ve teknolojik iterasyon ile airdrop'un "katkıda bulunana öncelik" özüne geri döndürülmesi, Web3 ekosisteminin güven temellerini yeniden inşa edebilir. Değer yaratanların değeri paylaşabilmesi, merkeziyetsiz ruhun nihai cevabıdır.