Sigorta, finansın temel ilkelerinden biri olarak durmaktadır; emtiadan kredilere kadar her büyük piyasanın altını oluşturan temel bir iskelet. 1600'lerden beri, dinamik bir finansal ekosistem, sağlam bir sigorta mekanizması olmadan gelişmemiştir: piyasa katılımcıları, sermaye taahhüt etmeden önce riskin ölçülebilir göstergelerini talep eder.

Ancak merkeziyetsiz finans(DeFi)'ın ilk dalgasında - kredi verme, borsalar, türevler - sigorta bir kenara itilmiş, ilkel biçimlerde uygulanmış veya tamamen yok olmuştur. DeFi, bir sonraki dönüm noktasını hedeflerken, sofistike, kurumsal düzeyde sigorta modellerinin entegre edilmesi, derin sermaye havuzlarını açığa çıkarmak ve kalıcı dayanıklılık sağlamak için kritik olacaktır.

Risk ve Sigorta Üzerine Kısa Bir Tarih

Modern sigortanın uzun bir tarihi vardır. 16. yüzyılda, Gerolamo Cardano'nun şans oyunları üzerine yazdığı erken incelemeler olasılıkçı düşüncenin öncüsü oldu ve belirsizliği matematiksel terimlerle çerçeveledi ( nihayetinde adı, bugünün blockchain'ine ) verilecektir.

17. yüzyılın ortalarında, Blaise Pascal ve Pierre de Fermat arasında gerçekleşen tarihi bir yazışma, olasılık teorisinin deneysel temelini oluşturarak şansı mistisizmden nicel bir bilim haline dönüştürdü.

18. yüzyıla gelindiğinde, Carl Friedrich Gauss'un normal dağılımı formüle etmesi, istatistikçilerin beklenen bir değerin etrafındaki sapmaları sistematik olarak modellemelerini sağladı - bu, aktüerya bilimi için çok önemli bir kırılma noktasıydı.

19. yüzyılın başlarında, Louis Bachelier'in varlık fiyatlarının rastgele yürüyüşü üzerine yaptığı öncü çalışma, modern nicel finansın habercisi oldu ve opsiyon fiyatlamasından risk yönetimine kadar her şeyi bilgilendirdi.

Yüzyılın ilerleyen dönemlerinde, Harry Markowitz'in portföy teorisi çeşitliliği nicel bir süreç olarak yeniden çerçeveledi ve risk ile getiriyi dengeleme konusunda titiz bir çerçeve sundu.

Black-Scholes-Merton modeli, türev piyasalarının temel taşları olan örtük volatiliteyi elde etme ve opsiyon fiyatlandırma konusunda uygulanabilir bir yöntem sunarak alanı daha da ileriye taşımıştır.

Son on yıllarda, Paul Embrechts ve Philippe Artzner gibi yenilikçiler, aşırı kuyruk risklerinin ve sistemik bağımlılıkların sistematik olarak yakalanmasını sağlayan copula istatistiksel modelleri ve tutarlı risk ölçümleri ile risk teorisini zenginleştirdiler.

DeFi Sigorta Edilebilir mi?

Sigorta, dört temel ön koşul gerektirir: çeşitlendirilmiş risk vektörleri, sermaye maliyetlerini aşan bir risk primi, ölçeklenebilir sermaye havuzları ve ölçülebilir maruz kalmalar. DeFi, açıkça ölçülebilir tehlikeler sunar—protokol istismarları, oracle manipülasyonları, yönetim saldırıları—ancak sigortalanabilirlikte zorluklar devam etmektedir.

Erken DeFi sigorta girişimleri, sınırlı aktüeryal sofistike, test edilmemiş sermaye yapıları ve sermayenin yüksek fırsat maliyetinden kaynaklanan aşırı primlerle mücadele etti.

Hikaye Devam Ediyor Ayrıca, DeFi'nin hızlı yenilik döngüsü değişen bir tehdit manzarası oluşturuyor: bir protokoldeki zayıflıklar nadiren başka birine düzgün bir şekilde geçiyor ve kod değişikliklerinin hızı, geleneksel sigortacıların risk değerlendirme kapasitesini geride bırakıyor.

Bu engellerin üstesinden gelmek, gelişen tehlike profillerine dinamik olarak uyum sağlayabilen gelecek nesil sigorta mimarileri gerektirecektir. Yüksek Fiyat Sigorta Sermayesi

Her sigorta yapısının merkezinde sermaye maliyeti yatar. DeFi sigorta havuzları genellikle ETH, BTC veya stablecoin'leri kabul eder; bu varlıklar, staking, lending veya likidite sağlama yoluyla zincir üzerinde getiri üretir. Bu nedenle, sigorta şirketleri, alt yazıcıları çekmek için bu yerel getirilerin üzerinde getiriler sunmak zorundadır, bu da primleri yukarı doğru itmektedir. Bu durum klasik bir Catch-22 oluşturur: yüksek primler protokol ekiplerini caydırırken, düşük sermaye maliyetleri kapsama kapasitesini ve solvent rezervleri zayıflatır.

Bu çıkmazı aşmak için piyasa mimarları alternatif sermaye kaynaklarına yönelmelidir. Kurumsal yatırımcılar—emeklilik fonları, vakıflar, hedge fonlar—uzun vadeli ufuklara sahip büyük sermaye havuzlarına sahiptir. Bu yatırımcıların risk-getiri kriterlerine uygun sigorta ürünleri tasarlayarak (örneğin, ilk zarar pozisyonlarını alarak tanımlı kazanç sunan yapılandırılmış dilimler), DeFi sigorta yapıları sürdürülebilir bir sermaye maliyeti elde edebilir, uygun fiyat ile likiditeyi dengeleyebilir.

Büyük Sayılar Yasası DeFi'de Başarısız Olur

Jakob Bernoulli'nin büyük sayılar yasası klasik sigortanın temelini oluşturur: poliçe sayıları arttıkça, gerçek kayıp oranları beklenen değerlere yaklaşır ve bu da kesin aktüeryal fiyatlandırmayı mümkün kılar. Edmond Halley ve Abraham de Moivre tarafından oluşturulan ölüm tabloları, bu ilkeyi somutlaştırarak nüfus istatistiklerini güvenilir primlere dönüştürmektedir.

DeFi'nin yeni ekosistemi, ancak yalnızca sonlu ve genellikle birbirleriyle korele olan bir protokol seti sunuyor. Çoklu protokol oracle manipülasyonları gibi felaket olayları, bağımsızlık varsayımlarını ihlal eden sistemik bağımlılıkları ortaya çıkarıyor.

Hacme yalnızca dayanarak, DeFi sigortası katmanlı çeşitlendirme kullanmalıdır: bağımsız risk havuzları arasında reasürans anlaşmaları, kayıpları kıdemine göre tahsis etmek için sermaye dilimleme ve zincir üzerindeki metriklere dayalı otomatik teminat ödemeleri sağlayan parametrik tetikler (örneğin, fiyat kayması eşik değerleri, oracle sapma toleransları). Bu tür mimariler, geleneksel sigortacıların sağladığı düzleştirme faydalarını taklit edebilir.

DeFi Risk'ini Ölçmenin Zorlukları

DeFi'deki niceliksel risk modellemesi hala gelişim aşamasındadır. Sadece birkaç yıllık tarihsel verilere ve akıllı sözleşme platformları arasında büyük bir heterojeniteye sahip olduğundan, bir protokolden diğerine risk çıkarmak önemli bir belirsizlik taşır. Venus, Bancor veya Compound üzerindeki geçmiş exploitler adli içgörüler sağlasa da, Aave v3 veya Uniswap v4 gibi yeni protokollerdeki yeni zafiyetler için sınırlı öngörü gücüne sahiptir.

Güçlü DeFi risk çerçevelerinin oluşturulması, hibrid yaklaşımlar gerektirir: gerçek zamanlı maruziyet izleme için zincir içi analitiklerin entegrasyonu, akıllı sözleşme kodunun resmi güvenlik doğrulaması, dış olay doğrulaması için oracle'lar ve simüle edilmiş saldırı vektörlerine karşı kapsamlı stres testleri.

Makine öğrenimi modelleri, bu yöntemleri artırabilir - kod desenleri, işlem davranışları veya yönetim yapılarına göre kümeleme protokolleri - ancak seyrek verilere aşırı uyum sağlamaktan korunmalıdır. Protokol ekipleri ve sigortacıların istismarlar ve arıza modları hakkında anonimleştirilmiş verileri paylaştığı işbirlikçi risk konsorsiyumları, sonraki nesil modeller için daha zengin bir veri temeli oluşturabilir.

Kurumsal DeFi Sigorta Pazarına Doğru

Mevcut ölçeğinde, DeFi güvenilir bir sigorta ilkesine ihtiyaç duymaktadır. Karmaşık, ölçeklenebilir sigorta çözümlerinin entegre edilmesi, sadece sermayeyi korumakla kalmayacak, aynı zamanda soyut tehlikeleri—ani kredi saldırıları, yönetim istismarları, oracle hataları—ölçülebilir finansal maruz kalmalara dönüştürecektir. Ürün tasarımını kurumsal risk iştahlarıyla uyumlu hale getirerek, katmanlı çeşitlendirmeyi kullanarak ve nicel risk modellerini geliştirerek, canlı bir DeFi sigorta pazarı daha önce erişilemeyen sermaye havuzlarını açığa çıkarabilir.

Böyle bir ekosistem, daha derin likidite, artırılmış karşı taraf güveni ve aile ofislerinden kamu varlık fonlarına kadar daha geniş katılım vaad ediyor; DeFi'yi deneysel bir sınırdan küresel finansın temel taşına dönüştürüyor.

Yorumları Görüntüle